
บัว เป็นผู้หญิง น่ารักนิสัยดี แต่เวลามีปัญหาอะไร เธอชอบบ่นในสเตตัส
แรกๆพวกเราก็แค่เตือนเธอขำๆว่า เฮ้ย มันจะเยอะไปมั้ย คนอื่นจะรำคาญนะ
เธอก็หายๆไปบ้าง
จนเมื่อไม่นานเธอทะเลาะกับแฟน เธอฟูมฟาย บ่นด่าลงหน้าวอลล์
เราและเพื่อนๆในตอนนั้น คิดเพียงว่าอยากเตือนสติเพื่อน ไม่อยากให้เพื่อนทำตัวแบบนี้ มันไม่ดีในสายตาคนอื่น ที่มาเพ้อเจ้อในfacebook
ในครั้งนั้น เราพูดกันตรงๆ ว่าคนอื่น เค้าจะมองจะคิดยังไง ที่เป็นผู้หญิง แล้วเพ้อแบบนี้ ประจานแฟนแบบนี้ ถึงแม้แฟนจะผิด ก็ควรพูดกันดีๆ
บัวเหมือนจะรับฟัง
บัวไม่ตั้งสเตตัสอะไรอีกเลย ประมาณ 1 เดือน
แต่พวกเราเพื่อนๆสนิท ก็ยังติดต่อบัวอยู่
จนกระทั่งบัวเงียบหายไป 2 วัน
เพื่อนอีกคนได้รับโทรศัพท์ที่เป็นเบอร์บัว แต่ไม่ใช่บัว พี่สาวของบัว โทรมาแจ้งข่าวร้าย บัวได้จากพวกเราไปอย่างไม่มีวันกลับแล้ว
เธอผูกคอตายที่ห้องของเธอ
เราทุกคนเศร้า และเสียใจกับการจากไปของเธอ
พวกเราได้อ่านบันทึกที่เธอเขียนทิ้งไว้
บันทึกที่เต็มไปด้วยคำตัดพ้อ เสียใจ และประโยคที่บอกว่า เธอจะไม่อัพสเตตัสอีกแล้ว เพราะเธอไม่ต้องการให้คนอื่นๆรำคาญเธอ
เธอเขียนทุกความรู้สึก เหมือนๆกับที่เขียนในfacebook แต่ทำไม เราอ่านแล้วไม่รู้สึกรำคาญ เราเศร้าและเสียใจตามเธอ

เป็นเพราะพวกเราหรือเปล่า ที่ว่าเธอเรื่องการอัพสเตตัส เพื่อนกำลังเปราะบางเกินกว่าจะฟังหรือเปล่า
และมองอีกแง่ ถ้าเธอยังอัพเดทเรื่องราว ผ่านเฟซบุ๊ค พวกเราก็ยังมีโอกาสเห็น รับรู้ว่าเธอกำลังแย่มากๆหรือเปล่า เราจะเข้าไปให้กำลังใจ อยู่กับเธอ จนไม่เกิดเรื่องแบบนี้หรือเปล่า
จากสิ่งที่เกิดขึ้น ทำให้เรารู้ว่า กระบวนการปกป้องตัวเอง บรรเทาตัวเองจากการเจ็บปวดไม่เหมือนกัน คนเราแข็งแกร่งทางจิตใจต่างกัน เวลาเราบ่นๆว่ารำคาญคนดราม่า บนเฟซบุ๊ค จริงๆแล้วนั้นอาจจะเป็นการระบายความรู้สึก ทางออกเดียวที่เขาคิดได้ในตอนนั้นหรือเปล่า
แต่เราก็ตัดสินไปแล้วว่าคนแบบนี้ เยอะ น่ารำคาญ แต่มีใครเคยเข้าไปรับฟังปัญหาของพวกเขามั้ย หรือเราก็คิดแค่ว่าเขาอ่อนแอจัง เรื่องแค่นี้เอง
บางเรื่องก็เป็นเรื่องแค่นี้สำหรับเรา
แต่สำหรับคนอื่น อาจจะยิ่งใหญ่ในความรู้สึกของเขาก็ได้

http://board.postjung.com/810166.html